اثر سطوح پروتئین و ژنوتیپ برروی رشد وکیفیت لاشه خطوط پدری لاینهای گوشتی

به منظور بررسی اثر سطوح پروتئین و ژنوتیپ بر روی رشد وکیفیت لاشه خطوط پدری لاینهای گوشتی دو آزمایش انجام شد. در این تحقیق جوجه های نر وماده از دولاین B,A که خطوط پدری لاینهای بابلکنار می باشند به مدت 6 هفته (در آزمایش اول در باطری سرد و در آزمایش دوم بر روی بستر) پرورش یافتند. آزمایش شامل 16 عامل (4سطح پروتئین *2لاین *2 جنس) بود. جیره های آزمایشی شامل چهار سطح پروتئین درمرحله آغازین و رشدی و حاوی انرژی قابل متابولیسم یکسان (3200 کیلوکالری/کیلوگرم) بود. جیره های آغازین (0 تا 3 هفتگی ) حاوی 25‘23‘21و 19 درصد و جیره های رشدی (3تا 6 هفتگی) حاوی 22‘20‘18 و 16 درصد پروتئین خام بودند. در این پژوهش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی درهفته های مختلف و در پایان آزمایش درصد لاشه ‘ران سینه ‘ چربی بطنی و درصد آب و چربی لاشه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد اثر افزایش سطح پروتئین بر روی وزن بدن ‘ ضریب تبدیل غذایی ‘ درصد ران‘ سینه ‘ چربی بطنی ‘ چربی وآب لاشه مثبت ومعنی دار می باشد. با افزایش سطح پروتئین وزن نهایی افزایش یافت(در پایین ترین سطح پروتئین 1885 گرم‘ درمقابل با بالاترین سطح پروتئین 2067 گرم) . رابطه درجه اول ‘ دوم و سوم بین سطح پروتئین و وزن نهایی معنی دار بود. (05/0>P) تفاوت بین لاین A و B از لحاظ اغلب صفات مورد بررسی معنی دار بود و در تمامی صفات لاین B نسبت به A برتری داشت (وزن نهائی لاین A 1898گرم‘ لاین B2110 گرم‘ ضریب تبدیل غذایی در سن 42 روزگی لاین A92/1 ‘ لاین B88/1‘ درصد سینه لاین A7/18‘ لاین B1/20). اثر متقابل لاین * سطح پروتئین بر روی وزن نهایی معنی دار بود. بدین معنی که لاین B بهترین عملکرد را با بالاترین سطح پروتئین و لاین A بهترین عملکرد با سومین پروتئین داشت. اثر متقابل لاین * سطح پروتئین بر روی درصد ران نیز معنی دار بود.